یکی از مهمترین سوال هایی که ذهن ما را در مسئله بسیار مهم ازدواج درگیر می کند این است که: در انتخاب همسر، انتخابگر اصلی در وجود ما کیست؟ یعنی «قلب» انسان تصمیم می گیرد یا «عقل» او؟ معمولاً در پاسخ این سوال عموم افراد می گویند: عقل تصمیم گیرنده است. اما باید بپذیریم که خیلی وقت ها در عمل تصمیم گیرنده قلب است. پس بین واقعیت و حقیقت در این مسئله تفاوت وجود دارد.
با دل ازدواج می کنید یا عقل؟
نظر ما کاملا برعکس ادعای بیشتر مردم امروزی است. ما بر تکیه کردن به قلب خود تاکید می کنیم چون در حقیقت تصمیم گیرنده واقعی در مسئله ازدواج قلب انسان است. جالب آنکه بر روی کارت های ازدواج نیز همیشه تصویر دو قلب صنوبری که به هم پیوند خورده اند رویت می شود، نه تصویر دو عقل به هم پیوند خورده. زیرا ازدواج پیوند قلب انسانهاست نه مغزها. بنابراین قلب ها باید با هم سنخیت داشته باشند. از این رو، با صراحت و بی پرده باید به جوانان بگوییم که در انتخاب همسر به حرف دلتان گوش کنید و همسری را انتخاب کنید که دل تان آن را بر می گزیند.
ریاست و فرماندهی ازدواج با دل است. اما یک اصل مدیریتی را نباید از نظر دور کرد و آن اینکه همیشه مدیرانی موفق هستند که در کنار خود، کارشناسانی آگاه دارند.
یعنی مدیران موفق قبل از اقدام به هر کار، فرمان و اظهار نظری باید از کارشناسان خود نظر بگیرند. در این راستا نیز کارشناسان باید به خوبی فکر کرده و نتایج به دست آمده را به مدیر خود ارائه دهند و محاسن و معایب، کیفیت و کمیت پروژه مورد نظر را به وی گزارش دهند. سپس مدیر با آگاهی از تمام نکات موثر در موضوع، تصمیم بگیرد که پروژه انجام شود یا دستور به توقف آن بدهد. در امر ازدواج نیز قبل از هرگونه تصمیم و گزارشی، قلب باید از کارشناس ویژه خود ـ یعنی عقل ـ کار کارشناسی طلب کند، زیرا خداوند عقل را به عنوان کارشناس عالی رتبه در وجود انسان نهاده است.
ریاست و فرماندهی ازدواج با دل است. اما یک اصل مدیریتی را نباید از نظر دور کرد و آن اینکه همیشه مدیرانی موفق هستند که در کنار خود، کارشناسانی آگاه دارند. یعنی مدیران موفق قبل از اقدام به هر کار، فرمان و اظهار نظری باید از کارشناسان خود نظر بگیرند
در فرآیند ازدواج ابتدا عقل باید با خیال آسوده و بدون هیچ آشفتگی خاطر فرصت اظهار نظر داشته باشد. به بیان دیگر عقل باید فارغ از نگرانی دل و شوق یا نفرتی که در دل ایجاد شده، شروع به شناسایی نقاط قوت و ضعف فرد مورد نظر نماید و در این امر از نظر کارشناسان دیگر مانند پدر و مادر، مشاوران امین و معرف های مطمئن نیز استفاده نماید. پس از آنکه عقل گزارش ها و اطلاعات خود را آماده کرد، قلب وارد میدان می شود و با توجه به نظریات کارشناسانه عقل، تصمیم گرفته و نظر نهایی خود را در مورد فرد مقابل اعلام می نماید.
عقل باید فارغ از نگرانی دل و شوق یا نفرتی که در دل ایجاد شده، شروع به شناسایی نقاط قوت و ضعف فرد مورد نظر نماید و در این امر از نظر کارشناسان دیگر مانند پدر و مادر، مشاوران امین و معرف های مطمئن نیز استفاده نماید
با دل ازدواج می کنید یا عقل؟
افراد با توجه به اوصاف فرد مورد نظر و آگاهی بخشی های عقل، در مورد وی به یکی از این سه حالت دست می یابند:
1
. اشتیاق 2. اکراه 3. تردید
- اشتیاق: فرد مقابل به دلشان نشسته و از او کاملاً خوششان می‌آید. (در این صورت می‌توانند ازدواج کنند.)
- اکراه: فرد مقابل اصلاً به دلشان ننشسته و از او خوششان نمی‌آید. برخی از روان‌شناسان معتقدند که، اکراه در درازمدت تبدیل به انزجار می‌شود. (در این صورت نباید ازدواج کرد.)
- تردید: در مورد فرد مقابل دودل هستند. یعنی دقیقاً نمی دانند که فرد مقابل به دلشان نشسته یانه. در این حالت نباید به سرعت تصمیم بگریند. بلکه مدتی درنگ کرده و آن قدر با فرد مقابل رفت و آمد کنند تا از تردید خارج شده و به یک تصمیم قاطع برسند.
پس به دل نشستن فرد مقابل یکی از مهمترین ملاک ها در انتخاب همسر است. اما باید توجه کرد که دل باید در انتخاب همسر حرف آخر را بزند، نه حرف اول را. مدیرانی که حرف آخر را می زنند همیشه موفق تر از مدیرانی اند که قبل از نظرگیری از کارشناسان خود، در امور مختلف حرف می زنند و تا آخر هم بر آن پافشاری می کنند.
