می خواهم دلتنگی هایم را با تو تقسیم کنم و در نهایت بی کسی تو را همه کس خود
کنم و در صحرای وجودت شقایق های زیبارا بچینم!
می خواهم نشانیم را به آئینه ها دهم تا تو مرا زودتر بیابی!
می خواهم از جاده های دلم خطی سبز تا انتهای وجودت ترسیم کنم و
آخر اینکه می خواهم فقط برای یک لحظه ببینمت که بر روی نیمکت تنهایی من
تکیه زدی و کلاه آرامش بر سر میگذاری و مرا به سوی خود میخوانی!
و من در عین ناباوری بسوی تو قدم برمیدارم و در کنار تو
بر روی نیمکت مینشینم و تا ابد نام تورا بر روی زبان می آورم.
و این نیمکت مکان پیوند عشق ماست!
